مسافر

دلم گرفته،

دلم عجیب گرفته است.

و هیچ چیز،

نه این دقایق خوشبو،

که روی شاخهٔ

نارنج می شود خاموش

نه این صداقت حرفی،

که در سکوت میان دو برگ

این گل شب بوست،

نه هیچ چیز مرا از هجوم خالی اطراف

نمی‌رهاند،

و فکر می‌کنم

که این ترنم موزون حزن تا به ابد

شنیده خواهد شد...

"سهراب سپهری"