باغ کتاب ملک

در یک ظهر زمستانی دی ماه بدون برنامه ریزی قبلی، از باغ کتاب ملک سر درآوردم. در آن حوالی محله ولنجک کاری داشتم و دیدم فرصتی دارم که به این کتابفروشی- کتابخانه سری بزنم. این باغ کتاب قبلا کتابفروشی بوده و بنا به دلایل خوب و قابل پسندی صاحب کتابفروشی، آقای محمد رحیم شربت ملکی تصمیم می‌گیرد که کتابفروشی را تبدیل به یک باغ کتاب وقف کند و همچنین بخاطر نیت و خیرات به روح پاک پدر و مادرشان که در قید حیات نیستند بکند. آقای ملکی دانش آموخته کتابداری و اطلاع رسانی هستند. در شبکه های اجتماعی «باغ کتاب ملک» صفحه‌ای دارد که از این باغ کتاب عکسهایی به اشتراک گذاشته شده است.

باغ کتاب ملک در محدوده منطقه ولنجک در مرکز خرید ولنجک، در طبقۀ دوم آن واقع شده است. در جلوی در ورودی این باغ کتاب قفسه مخصوص کتابهای کودک و نوجوان و کتابهای خارجی است و در بالای قفسه کتابها بر روی مقوایی نوشته شده است:

امانت کاملا رایگان بیش از 122 هزار عنوان کتاب،

در باغ کتاب ملک ولنجک

بدون دریافت هیج هزینه ای،

کارت شناسایی نیاز نیست.

زمان بازگشت محدودیت ندارد.

می توانید تا 6 جلد کتاب به طور کاملا رایگان به امانت ببرید.

در صورت تمایل کتاب های اهدایی خود را به باغ کتاب ملک تحویل دهید.

آدرس: ولنجک- بلوار دانشجو- مرکز خرید ولنجک- طبقه دوم

ساعت کاری: هر هفت روز هفته، از ساعت 10:30 صبح تا 20:30 شب به صورت یکسره

آدرس اینستاگرام باغ کتاب ملک ولنجک

«برای گرامیداشت یاد مادر و پدرم»

در بدو ورود به باغ کتاب به قفسه های بلند آهنی برخورد کردم. در هر ردیف از قفسه‌ها مملو از کتاب هست که بسیار فشرده در کنار هم قرار گرفته اند. همین طور که به قفسه ها نگاه می‌کنم و از راهروهای باریک که با قفسه های آهنی از هم مجزا شده اند مستقیم می‌روم و به میز آقای ملکی می رسم و سلام می کنم. آقای خوش رویی است و جواب سلامم را می دهند. از او سوالی می‌کنم درباره‌ی این باغ کتاب و این که چرا روی جلد کتابها با خودکار کلمۀ امانت نوشته شده است. وی توضیح می دهد که تمام کتابهایی که در اینجا هست به علاقه مندان کتاب به امانت به طور رایگان داده می شود. و بخاطر همین روی جلد کلمه امانت نوشته شده است. با خودم فکر کردم که اگر با خودکار نمی‌نوشتند بهتر بود. بخاطر این که من به این نکته که با خودکار در کتاب چیزی ننویسم حساس هستم و زمانی کتاب می‌خوانم اگر لازم باشد با مداد در حاشیه صفحه چیزی می نویسم. به نظرم اگر مُهری با کلمه "امانت" درست می‌کردند و در صفحۀ عنوان کتاب می‌زدند مناسب‌تر بود و از نظر ظاهری جلد کتاب بد جلوه نمی‌کرد.

کتاب ها با موضوعات مختلف در قفسه ها تفکیک شده بودند. در بالای هر ردیف قفسه موضوع کتابها روی کارتی نوشته شده بود. کتابهایی با موضوعات مختلف شامل ادبیات، ادبیات فارسی، ادبیات خارجی، اقتصاد، روانشناسی، زبان های خارجی، سیاست، شعر، شعر خارجی، فلسفه، کتابهای کودک و نوجوان که در داخل باغ کتاب و هم در بیرون آن جا بود. کتابهای قطور انگلیسی زبان هم در بالای قفسه ها نزدیک به سقف چیده شده و به نمایش گذاشته شده بود. در این میان چیزی که دنبالش بودم و فکرم را مشغول کرده بود قفسه کتابهای مرجع بود. البته نمیدانم قفسه مرجع وجود داشته یا من چشمم نخورده، چون تعداد کتابها بسیار زیاد بوده است. در هر صورت اگر بوده که خیلی خوب است اما اگر نبوده جایش در این باغ کتاب خوب خیلی خالی است.

کار خوب فرهنگی آقای ملکی واقعا قابل تحسین و ستایش است. در درجه اول به یاد گرامیداشت روح پدر و مادر شان این حرکت خوب را انجام دادند. دوم امانت کاملا رایگان کتاب، به عاشقان، دوستداران و علاقه مندان به کتاب و کتابخوانی یک جور نذر کتاب می تواند محسوب شود. در دورانی زندگی می‌کنیم که آدم‌ها فقط به فکر جنبه‌های مادی و منفعت طلبانه زندگی هستند. ارتباطات افراد صرفا محدود به جنبه‌های مادی شده است. اگر کسی برایشان منفعت مادی و گاهی معنوی نداشته باشد ارتباطی برقرار نمی‌کنند. پشت این کار زیبای آقای ملکی فکر و اندیشۀ خوب و عشق شان به کتاب و خدمت به مردم کتاب خوان است که تاکنون تداوم داشته است و خواهد داشت. به این کار و حرکت خیرخواهانۀ فرهنگی و اجتماعی صاحب باغ کتاب ملک، آقای ملکی دست‌ مریزاد..

در این بازدید ناگهانی متاسفانه کتابی به باغ کتاب اهدا نکردم. ناگفته نماند که بسیار مشتاق دیدن این باغ کتاب بودم که فرصتی دست داد بدون برنامه قبلی سر راه از این کتابخانه دیدن کردم. امیدوارم که در اولین فرصت بتوانم کتابهایی را بیاورم و تقدیم و اهدا کنم.

***********

کتاب دری از بهشت معانی و گلشن لطائف به قلب آدمی باز می‌کند و بر ظلمت افق ها روشنایی می افکند.

هر کتاب به تنهایی دنیایی بود و من به این دنیا پناه می برم. (آلبرتو مانگوئل)