استاد آمیزه‌ی علم و اخلاق: خورشیدِ مهربانی

مطلب حاضر در سایت مجله الکترونیکی "یادداشت های دانشجویی" قبلا منتشر شده است. به مناسبت روز و هفته معلم مایل بودم که در اینجا مجددا درج شود.

انسان در گذر زمان، همیشه با رویداد و اتفاقات خوب و بد، تلخ و شیرین و به نوعی درگیر و دست به گریبان آنها بوده است و خواهد بود. مواجه شدن با این رویدادها، زندگی‌اش معنا پیدا می‌کند. اتفاقات خوب و بد، همچون فیلمی از دیدگان می‌گذرد و خاطرات لحظات خوب آن برایش تداعی می شود و حاضر است که مجددا به آن دوران سپری شده برگردد تا یک بار دیگر آنها را تجربه و لمس کند و دو باره در دفتر خاطرات روزگار ثبت گردد.

در طول زندگی هر کسی همیشه انسانهایی هستند که از همان ابتدا ، اثری خوب و ماندگار در ذهن و فکر مان باقی می‌گذارند؛ اثری که از خاطرمان هرگز پاک و فراموش نمی‌شود، به طوری که همیشه یاد و خاطرات آن، همچون کوله باری تا ابد همراهمان خواهد بود.

یکی از این لحظات شیرین و فراموش نشدنی، زمانی است که تحصیل در دانشگاه با حضور استادان خوب و بی نظیر برایت خاطره انگیز می‌شود. بطوری که روزها، ساعات و لحظات خوب و نابی که دیگر وجود ندارند و تنها یاد و خاطره‌اش همیشه در ذهن باقی می‌ماند. استادانی که با هر کلام شیرین و محبت آمیزشان، علم و دانش ارزشمند و بیکرانشان را خالصانه نثار می کنند.

 سال 1390 در مقطع کارشناسی ارشد رشته علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه خوارزمی قبول شدم. گروه آموزشی کتابداری دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه در ترم اول درسهایی چون: مبانی کتابداری، آمار و ذخیره و بازیابی اطلاعات و ... ارائه کردند. ترم اول واحد درسی «ذخیره و بازیابی اطلاعات» را با استاد ارجمند آقای دکتر محسن حاجی زین العابدینی داشتیم. برای اولین بار بود که با ایشان آشنا شدم و زیارتشان کردم. البته در دوران کارشناسی نام ایشان را در نشریات مختلف و ارائه مقاله در همایش های کتابداری و اطلاع رسانی خوانده و شنیده بودم. اما برایم سعادت آشنایی و توفیق دیدار در آن زمان دست نداده بود. اساتید دانشگاه خوارزمی، هر کدام روش تدریس با شیوه مختلف و خصوصیات اخلاقی ویژه‌ای داشتند. در این میان، استاد زین العابدینی با علم و دانش خوب و بیکرانشان و با سجایای خوب اخلاقی و رفتار دوستانه شان، مطالب درس را بسیار خوب و با تسلط کافی بیان می‌کردند و به موضوعات و مباحث مطرح درس اشراف کافی داشتند.

درس ذخیره و بازیابی اطلاعات، در این درس علاوه بر ارائه پاورپوینت، نکات کلیدی و مهم دیگر درس را که آقای دکتر زین‌العابدینی با ظرافت خاصی مطرح می‌کردند که آنها را در دفترم یادداشت می‌کردم. ایشان آن قدر خوب و دلنشین و با آرامش خاصی درس را بیان می‌کردند که گاهی تصور می‌کردم به داستان و روایت بلندی گوش می دهم.  

در ترم سوم خوشبختانه دوباره با استاد زین العابدینی ارجمند درس «اداره کتابخانه و مدیریت مراکز اطلاع رسانی» داشتیم. به یاد دارم که در این درس، یکی از آموزه‌های خوب و دلنشین استاد زین العابدینی این بود که برای شروع کار پژوهشی در این درس می فرمودند که: "کار را شروع کن، ذهن فعال می شود؛ ادامه بده، تمام می شود." واقعا در شروع کار پژوهش در عمل برایم این طور بود. تشویق های خوب شان به خواندن و نوشتن باعث ایجاد انگیزه، علاقه و هدف والا در من و بسیاری دیگر از همکلاسی هایم شد. 

از خاطره خیلی خوب در زمان امتحان این درس، این بود که آقای دکتر زین العابدینی بخاطر این که از استرس و اضطراب امتحان کاسته شود و بتوانیم با آرامش امتحان بدهیم، سر جلسه امتحان به همگی‌مان آب نبات دادند و همزمان شعر بسیار زیبایی از فریدون مشیری پای تخته نوشتند. به خاطر دارم که همه احساس بسیار خوب و توأم با آرامش خاصی از جلسه امتحان داشتیم. یکی از دوستان که گفته بود: " آن امتحان واقعا امتحان خاص دیگری شد." عملکرد جالب و درخور توجه استاد زین العابدینی، نشان دهنده اعتماد و صمیمیت، دیدگاه مثبت و دوستانه شان به شاگردانشان بود که قابل تقدیر است.

از اتفاقات خوب دوران ارشد، انجام مطالعه هدفمند و جستجو برای انتخاب موضوع پایان نامه بود. خوشبختانه جهت انجام کار پژوهشی پایان نامه‌ام ، آقای دکتر زین العابدینی استاد راهنمای پایان نامه‌ام بودند. جای بسی خوشحالی بود که ایشان پیشنهاد موضوع بسیار خوب و گسترده‌ای را برای پایان‌نامه‌ام دادند و از راهنمایی‌های خوب و گرانقدرشان، در طی کار پژوهش بهره مند شدم و خیلی چیزها یادگرفتم که از این بابت خوشحال هستم.

آقای دکتر زین العابدینی از هیچ کمک و کوششی برای اشاعه علم و دانش شان به افراد بویژه دانشجویان دریغ نداشته و ندارند. همیشه با روی گشاده موضوعات مختلف درسی و غیر درسی را با کمال میل و علاقه با خلوص نیت در اختیار  می‌گذارند. همیشه در کلاس درس و خارج از کلاس  با راهنمایی  بی‌حدشان شاگردان را تشویق به مطالعه و خواندن و نوشتن می‌‌کنند. همین تشویق های ارزشمند، باعث اتفاقات خوب برایم شد که یکی از آنها ایجاد و درست کردن وبلاگ بود. و همین طور استخراج مقالات از پایان نامه‌ام و انتشار آنها در نشریات تخصصی و همچنین ارائه مقاله در همایش‌های داخلی و خارجی که همه‌ی اینها را مرهون تشویق‌های خوب و آموزه‌های اثربخش استاد ارجمندم آقای دکتر زین‌العابدینی می دانم.

از ویژگی‌های بارز و برجسته استاد زین العابدینی، اخلاق و رفتار خوب و احترام آمیز، هوش و حافظه قوی، ذهن و تفکر خلاق و پویا، شخصیت خوب و آرام، مهربان و مثبت اندیش، داشتن صبر و شکیبایی، ارتباط خوب و دوستانه با افراد و دانشجویان. همیشه با کمال سعۀ صدر، حسن خلق و فروتنی، با چهره بشاش و مهربان، سادگی و خونگرمی و با صدایی آرام بخش، گیرایی و انگیزه خاص و انرژی مثبتی به افراد، بویژه در کلاس درس به دانشجویانشان می دهند.

با این اوصاف، اکنون بعد از گذشت چند سال که از دوران تحصیل می‌گذرد، سپاسگزار استادی هستم که از همان دیدار نخستین کلاس درس، اثری خاص و ماندگار در ذهنم گذاشت، اثری که هرگز فراموش نمی شود و هر بار که خاطرات اولین روز کلاس درس را کم و بیش مرور می‌کنم، یاد اولین جلسه درس برایم زنده و زنده‌تر می شود.  بطوری که خاطره خوب و شیرین حضور در کلاس درس‌های « ذخیره و بازیابی اطلاعات» و « اداره کتابخانه و مدیریت مراکز اطلاع رسانی» و انجام کار پژوهش پایان نامه‌ام با راهنمایی‌های خوب و ارزشمند‌شان به عنوان استاد راهنما فراموش نشدنی است...

همیشه بر سر راه زندگی هر کسی، فرد یا افرادی قرار می‌گیرند که می‌تواند منشأ تغییر و تحول و نوآوری شوند که با وجود استادان خوب و تأثیر گذار، افق های دید و نگاه آدم به زندگی و محیط روشن و روشن تر می شود و باعث می‌شود که مسیر زندگی و اهداف آدم تحت شعاع قرار گیرد و رویدادها و اتفاقات خوبی در زندگی رقم زده شود.

استاد ارجمند، شما سمبل یک معلم و استاد خوب و بزرگوار که عاشق کار و حرفه‌تان هستید.

باعث خوشحالی است از این که افتخار شاگردی شما را داشتم و دارم و خواهم داشت، وجودتان در جامعه ی علمی، به ویژه جامعه ی کتابداری و اطلاع رسانی مایۀ افتخار و مباهات است.

در کتاب گوهر ماندگار استاد ارجمند آقای دکتر فتاحی نوشته شده بود که به گفته‌ی یک از شاگردانشان: "اگر معلم توانست عشق شاگرد به استاد را در دانشجو زنده کند، ایشان لیاقت «استاد بودن» را دارد. شاید این عشق، به خاطر ویژگی‌های بارزی است که ایشان دارد. افتخار می‌کنم به شاگردی‌شان، زیرا اندیشیدن را به من آموخته و من ستایشگر ایشان هستم."   

 امیدوارم که وجودتان همیشه سبز و برقرار و پاینده باشد. از ایزد یکتا برای شما، آرزوی سلامتی، موفقیت و شادکامی خواهانم.