دل نوشته ی یک روز نوروزی

در صبح روز سوم فروردین ماه 1399، سراغ میز کارم رفتم و لب تاپ را روشن کردم. فایل موسیقی را باز کردم و آهنگ زیبا و با احساس علیرضا قربانی به نام "با من بخوان" را گوش کردم. این آلبوم با من بخوان که قرار بود در روزهای پایانی سال در تالار وحدت به اجرا درآید. اما متاسفانه به علت شرایط حساس و بحران کرونا در کشور این برنامه برای بار دوم اجرا نشد. در این فکر و تصمیم بودم که بلیط کنسرت را تهیه کنم که شنیدم برنامه فعلا کنسل شده است. هر بار که این آهنگ زیبا با شعری از احمد شاملو و ملودی آهنگ زیبایش گوش می دهم برایم لذت بخش است . گوش دادن به این آهنگ آدم را به سالهای گاهی دور/ گاهی نزدیک، خاطرات تمام شده و شروع شده... می برد.  با این حال آهنگ را بطور همزمان با یادداشت برداری از کتابی که قبلا خوانده بودم گوش می دادم. هر زمان که آهنگ های زیبا و دل نواز علیرضا قربانی را با آن ملودی طنین انداز و مفهوم خوب شعرهایش، گوش می دهم انگار در تمام رگ و سلولهایم بطور عجیبی نفوذ می کند و مانند عالم افلاطون به عالم مُثُل می برد...

موسیقی دوا و مرهم آرامش دهنده ی روح است. بدون موسیقی زندگی بی معنا است. هر زمان که فکرم درگیر مسئله ای است.با گوش کردن نوای ملایم موسیقی، برایم تسکین دهنده و آرامش بخش است. به غیر از موسیقی کتاب هم آرامش دهنده است که می تواند دوای روحی و تسکین دهنده ی آلام درونی انسان در برابر ناملایمات و مشکلات بغرنج زندگی باشد.

یک ماه قبل در سایت خبرگزاری کتاب(ایبنا) مطلبی در مورد فواید مطالعه کتاب بر اساس علم کتاب درمانی (Bibliotraphy) و آخرین تحقیقات آن بسیار جالب و خواندنی بود خواندم. در نوشته مورد نظر به هفت فایده مطالعه کتاب اشاره کرده بود که عبارتند از:

1. مطالعه باعث افزایش طول عمر می شود. 2. مطالعه درمان درد بسیاری از مشکلات است. 3. مطالعه موجب رشد احساس همدلی در انسان می شود. 4. مطالعه به تمرکز کمک می کند. 5. مطالعه، حافظه را تقویت می کند. 6. مطالعه به کاهش استرس کمک می کند. 7. مطالعه باعث می شود بهتر بخوابیم.

به گفته مارسل پروست، مطالعه نوعی دوستی است. و فرانسیس بیکن هم می گوید: مطالعه برای انسان، کمال، اعتماد به نفس در سخنرانی و دقت نوشتار را به ارمغان می آورد. واقعا در عمل همین طور است.

با این اوصاف می توان گفت که در این روزهای سخت نوروز کرونا، بهترین سرگرمی و تفریح، مطالعه و خواندن کتابهای خوب و مورد علاقه مان می تواند مفید و اثربخش باشد. این بود دل نوشته ی از یک روز نوروزی بهاری در شهر خلوت تهران با غم پنهان خویش در روزگار کرونایی... 

کدام پل، در کجای جهان

شکسته است که هیچکس

به خانه اش نمی رسد؟...